Ναι και όμως η ώρα είναι μια ώρα δύσκολη...
Είναι αισίως 2 και μισή και το μάτι είναι πιο ανοιχτό κι από του εξόφθαλμου σκυλιού μου.
Είναι μια ώρα που επικρατεί ξερεις, αυτή η απόλυτη και απολαυστικότατη συνάμα ησυχία..
Πού ούτε κουνούπι δεν τολμάει να ενοχλήσει την απόλυτη ηρεμία που επικρατεί στην βεράντα μου και ο μοναδικός ήχος που ακούγεται το λεπτό αυτό είναι το κύμα που σκάει για να μου υπενθυμίσει ότι το καλοκαίρι είναι εδώ και -όπως κάθε χρόνο- φεύγει μέχρι να πεις carotten, επομένως επιβάλλεται να μην σκέφτομαι τίποτα αρνητικό και να ζώ την κάθε στιγμή του με τρέλα, κορδέλα κλπκλπ..
Οκ! σαφώς και αυτή την υπέροχη γαλήνη θα' θελες να την συνοδέψεις με λίγη -χαμηλή πάντα- μουσική, ώστε να κάνει το σκηνικό ακόμα πιο ιδανικό.
Ψάχνοντας λοιπόν στο youtube, ανάμεσα από χιλιάδες διαφορετικές μουσικές επιλογές, μου ρχεται η επιθυμία να ακούσω κάτι παλιό, καλό και σίγουρα διαχρονικό !
Δεν προλαβαίνει να περάσει μισό λεπτό από το ξεκίνημα του τραγουδιού που επέλεξα και το μυαλό ήδη έχει φέρει στο προσκήνιο αναμνήσεις και εικόνες του παρελθόντος σε μορφή slide show, να διαδέχεται η μία την άλλη, έχοντας μόλις προλάβει να δημιουργήσει μια απότομα χαμηλή πτώση της διάθεσης μου.
Μα πόσο ύπουλη μπορεί να είναι τελικά η μουσική? Τι αίσθήματα μπορεί να σου δημιουργήσει λες και το κάνει επίτηδες με ένα απλό κλικ στο play?
Είναι δυνατόν ένα απλό τραγούδι να έχει καταφέρει να μου αλλάξει τόσο εύκολα την διάθεση και να με κάνει να βλέπω απέναντι στην θάλασσα έμενα με τις αναμνήσεις μου, να γυρίζουμε το νέο video clip του "μια αγάπη για το καλοκαίρι"? pfff...
Εντάξει.. Λέω να δώσω στον εαυτό μου μια δεύτερη ευκαιρία, μαζί με ένα amaretto-στημένο στο χέρι και επιλέγω το επόμενο -κάπως- πιο ανεβαστικό κομμάτι, μπας και συνέλθω λιγάκι γιατί οι πυξ λάξ πριν, απειλούσαν πεισματικά το χέρι μου να πάρει τηλ. για αφιέρωση (σαφώς και δεν υπέκυψε αν ρωτάς).
Επίτέλους..Το κλίμα έχω καταφέρει και το έχω ελαφρύνει κάπως και τα καλοκαιρινά μου σχέδια, που είναι ασορτί με το άκρως καλοκαιρινό κομμάτι που παίζει, είναι τα μόνα που απασχολούν τις σκέψεις μου αυτήν την στιγμή, κι ο ενθουσιασμός μου -ξανά, μετά από αρκετό διάστημα- έχει πρωταγωνιστικό ρόλο ... Κι εκεί που πάω να βάλω λίγο ακόμα πάγο (μιας και η ζέστη σήμερα με χει κάνει να κυκλοφορώ μόνιμα στο σπίτι με μια παγοκίστη στο χέρι), τα lyrics του τραγουδιού, διώχνουν από το μυαλό μου -σε κλάσματα δευτερολέπτου- τα προτεινόμενα ελληνικά νησιά που σκεφτόμουν να επισκεφτώ το καλοκαίρι με την παρέα μου και με γυρνάνε αρκετό διάστημα πίσω,
σε συγκεκριμένη στιγμή, να τραγουδάω τα συγκεκριμένα lyrics με συγκεκριμένες μου "πρώην" αναμνήσεις ...
Κι όλα αυτά τα "συγκεκριμένα" σε κάνουν να νιώθεις ένα καθόλου συγκεκριμένο και ασυνήθιστο αίσθημα που συνδυάζει το "ναι τι ωραία που ήταν τοτε..." με το "ναι αλλά..." και το " καλές αναμνήσεις = όμορφες στιγμές του παρελθόντος... μέλλον = προσφερόμενος χρόνος για παραπάνω όμορφες στιγμές, που αργότερα θα γίνουν κι αυτές αναμνήσεις.."
Το ξέρω ότι σαν κι εμένα, κι εσύ έχεις έρθει πολλές φορές σε αυτή την φάση που έχεις την ανάγκη να πάρεις ένα τηλ., να στείλεις ένα μήνυμα, να περάσεις απλά έξω από το σπίτι του/ης, όσο και αν οι κολητές/οι σου -για να σε προστατέψουν ντεμέκ- γουρλώνουν τα μάτια τους και σου κουνάνε το δάχτυλο της απαγόρευσης.. Εσύ ξέρεις ότι αυτό θέλεις..και κατά πάσα πιθανότητα τελικά θα το κάνεις!
Ναι, σίγουρα μπορεί να φταίει το λίγο παραπάνω ποτό που σε ζάλισε και σε κανε πιο εκδηλωτική/ό , αλλά οι αναμνήσεις μένουν πάντα και το μυαλό είναι αδύνατο να βάλει ταμπελάκι "STOP!" στην άφιξη τους -ειδικά μεταξύ των βραδινών μεταμεσονύκτιων ωρών που τότε όλοι είμαστε πιο επιρρεπείς στις κινήσεις μας. Επομένως? Αν δεν φημίζεσαι και πολύ για την λογική σου, ακολουθείς το δρόμο που σε σπρώχνει να πας το "εγώ" σου και σκέφτεσαι ότι ακόμα κι αυτό από μόνο του θα αποτελεί στο μέλλον σου ανάμνηση .. το μόνο που δεν μπορείς να προβλέψεις βέβαια αυτήν την ώρα είναι το είδος της ανάμνησης..
....Έχουμε όμως την ανάγκη να νιώσουμε όλα τα είδη συναισθημάτων, γιατί εκτός του ότι μόνο έτσι μπορούμε να διαχωρίσουμε τις αναμνήσεις μας σε όμορφες και άσχημες, έτσι μόνο μπορούμε να λέμε ότι ΖΟΥΜΕ!"
Kαλή σας Νύχτα*_
Είναι αισίως 2 και μισή και το μάτι είναι πιο ανοιχτό κι από του εξόφθαλμου σκυλιού μου.
Είναι μια ώρα που επικρατεί ξερεις, αυτή η απόλυτη και απολαυστικότατη συνάμα ησυχία..
Οκ! σαφώς και αυτή την υπέροχη γαλήνη θα' θελες να την συνοδέψεις με λίγη -χαμηλή πάντα- μουσική, ώστε να κάνει το σκηνικό ακόμα πιο ιδανικό.
Ψάχνοντας λοιπόν στο youtube, ανάμεσα από χιλιάδες διαφορετικές μουσικές επιλογές, μου ρχεται η επιθυμία να ακούσω κάτι παλιό, καλό και σίγουρα διαχρονικό !
Δεν προλαβαίνει να περάσει μισό λεπτό από το ξεκίνημα του τραγουδιού που επέλεξα και το μυαλό ήδη έχει φέρει στο προσκήνιο αναμνήσεις και εικόνες του παρελθόντος σε μορφή slide show, να διαδέχεται η μία την άλλη, έχοντας μόλις προλάβει να δημιουργήσει μια απότομα χαμηλή πτώση της διάθεσης μου.
Είναι δυνατόν ένα απλό τραγούδι να έχει καταφέρει να μου αλλάξει τόσο εύκολα την διάθεση και να με κάνει να βλέπω απέναντι στην θάλασσα έμενα με τις αναμνήσεις μου, να γυρίζουμε το νέο video clip του "μια αγάπη για το καλοκαίρι"? pfff...
Επίτέλους..Το κλίμα έχω καταφέρει και το έχω ελαφρύνει κάπως και τα καλοκαιρινά μου σχέδια, που είναι ασορτί με το άκρως καλοκαιρινό κομμάτι που παίζει, είναι τα μόνα που απασχολούν τις σκέψεις μου αυτήν την στιγμή, κι ο ενθουσιασμός μου -ξανά, μετά από αρκετό διάστημα- έχει πρωταγωνιστικό ρόλο ... Κι εκεί που πάω να βάλω λίγο ακόμα πάγο (μιας και η ζέστη σήμερα με χει κάνει να κυκλοφορώ μόνιμα στο σπίτι με μια παγοκίστη στο χέρι), τα lyrics του τραγουδιού, διώχνουν από το μυαλό μου -σε κλάσματα δευτερολέπτου- τα προτεινόμενα ελληνικά νησιά που σκεφτόμουν να επισκεφτώ το καλοκαίρι με την παρέα μου και με γυρνάνε αρκετό διάστημα πίσω,
σε συγκεκριμένη στιγμή, να τραγουδάω τα συγκεκριμένα lyrics με συγκεκριμένες μου "πρώην" αναμνήσεις ...
Κι όλα αυτά τα "συγκεκριμένα" σε κάνουν να νιώθεις ένα καθόλου συγκεκριμένο και ασυνήθιστο αίσθημα που συνδυάζει το "ναι τι ωραία που ήταν τοτε..." με το "ναι αλλά..." και το " καλές αναμνήσεις = όμορφες στιγμές του παρελθόντος... μέλλον = προσφερόμενος χρόνος για παραπάνω όμορφες στιγμές, που αργότερα θα γίνουν κι αυτές αναμνήσεις.."
Το ξέρω ότι σαν κι εμένα, κι εσύ έχεις έρθει πολλές φορές σε αυτή την φάση που έχεις την ανάγκη να πάρεις ένα τηλ., να στείλεις ένα μήνυμα, να περάσεις απλά έξω από το σπίτι του/ης, όσο και αν οι κολητές/οι σου -για να σε προστατέψουν ντεμέκ- γουρλώνουν τα μάτια τους και σου κουνάνε το δάχτυλο της απαγόρευσης.. Εσύ ξέρεις ότι αυτό θέλεις..και κατά πάσα πιθανότητα τελικά θα το κάνεις!
"Σαν άνθρωποι είμαστε γεμάτοι από συναισθήματα τα οποία προκαλούνται από διαφορετικά ερεθίσματα το καθένα...
 |
[ Ένα τραγούδι, μία φωτογραφία, ένα άρωμα, μία ταινία, ένα σημείωμα που πέφτει στο πάτωμα καθώς ταχτοποιούμε τα ράφια μας, ένα δώρο, ένα εισιτήριο- ενθύμιο απο διακοπές.. Υπάρχουν τόσα πολλά παραδείγματα..]
Kαλή σας Νύχτα*_
