Τετάρτη 29 Δεκεμβρίου 2010

"Έρωτας" Vs "Κατάθλιψη"*__





       Οκ!...έχεις βαρεθεί πραγματικά να απαρτίζουν το καθημερινό σου πρόγραμμά τα ίδια και τα ίδια πράγματα ...Δουλειά που να μην σε γεμίζει πραγματικά, ανούσιοι (αρκετές φορές) καφέδες με φίλους/ες σε "in", πάντα, "cafe"(meeting points) της πόλης, μετά σπίτι, απομονωμένος στο δωμάτιο σου,  "τσεκάροντας" κάθε post στο fb home σου και κάνοντας παράλληλα καμιά 30αριά likes/λεπτό -έτσι για να περνάει η ώρα-, αρνούμενος να ανοίξεις την τηλεόρασή σου, καθώς είτε θα πέσεις πάνω στις χιλιάδες δυσάρεστες ειδήσεις που απαρτίζουν πλέον  την χώρα μας, είτε θα πέσεις σε κανένα -ανεπιτυχώς πάντα στημένο-ξεμάλλιασμα μοντέλων- βιζιτούδων  που σε κάνουν να νιώθεις ότι θεωρούν τον δείκτη του iq σου να αποτελείται από μονοψήφιο νούμερο και τέλος.. έρχεται το βράδυ που το κινητό σου αρχίζει και παίρνει φωτιά από κλήσεις φίλων για να πάτε για τις γνωστές -πλέον- "ποτΑρες",




που για ακόμα μία φορά θα ενισχύσουν τις καλές σχέσεις σου με τον barman, καθώς μόλις δει το μπουκάλι που μόλις παραγγείλατε θα κεράσει ό,τι τεκίλα δεν έχει βγάλει ακόμα το Mexico...





       Γενικώς, υπάρχει ένα "γκρίζο" τοπίο στην ψυχολογία σου, που το ανακαλύπτεις κυρίως βραδινές ώρες, παρέα με διάφορες μουσικές επιλογές που είτε σου φέρνουν στο μυαλό διάφορες αναμνήσεις του "χτες"  -μπαίνοντας στην διαδικασία να τις συγκρίνεις με το "σήμερα"-, είτε σε ταξιδεύουν σε αρνητικές σκέψεις και ερωτήματα που αφορούν τον εαυτό σου, για το "πού" βρίσκεσαι συναισθηματικά ή επαγγελματικά και για το "πώς" θα εξελιχθεί το σημείο αυτό στο οποίο βρίσκεσαι ...δίνοντας τις περισσότερες φορές απαισιόδοξες απαντήσεις, σκεπτόμενος ότι βρίσκεσαι σε αδιέξοδη και μή ανατρέψιμη κατάσταση...

    Σε αυτήν την περίπτωση έχεις δυο επιλογές:


  • Η μια είναι να δεχτείς αυτή την κατάσταση παθητικά χωρίς να κάνεις  τίποτα γεμίζοντας  με μίζερα συναισθήματα την ζωή σου.
  • Και η άλλη είναι να πάρεις την ζωή σου στα χέρια σου προσπαθώντας να προχωρήσεις μπροστά και ........να ερωτευτείς!
ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ: Σε περίπτωση που έχεις επιλέξει το πρώτο, μην κάνεις τον κόπο να διαβάσεις το παρακάτω..εκτός κι αν είσαι "demi-demi" και θέλεις να δώσεις μία δεύτερη ευκαιρία στον εαυτό σου να κουνήσει άσπρο μαντήλι στην κατάθλιψη..







  Ναι ναι ...Σωστά διάβασες!
Σκέφτηκες μήπως αυτό που πραγματικά θα σε βγάλει από το "αδιέξοδό" σου και όλα αυτά που σε βαραίνουν ψυχολογικά, είναι η ύπαρξη κάποιου άλλου προσώπου στη ζωή σου?

Τι πιο φυσικό, τι πιο απλό στη ζωή....από το να ερωτευτείς?


Χμμ..Ας το πάρουμε λίγο από την αρχή κάνοντας ένα αρκετά μακρινό flashback...


Από την αρχαιότητα ακόμα ο Έρωτας, ήταν ο γιος της Αφροδίτης, της θεάς της ομορφιάς, και του Άρη. Ο Έρωτας λοιπόν παίζει από την αρχαιότητα ακόμα πολύ σημαντικό ρόλο στις ζωές των ανθρώπων. Σε πολλά αποσπάσματα αρχαίων συγγραφέων, ο θεός Έρωτας εμφανίζεται ως ένας όμορφος έφηβος ο οποίος έχει κρεμασμένο στην πλάτη του ένα τόξο έτοιμο να χτυπήσει τους ανθρώπους με σκοπό να τους κάνει να ερωτευτούν. Ο Έρωτας όμως, αν και θεός της αγάπης, της ηδονής και του ίδιου του έρωτα, αγάπησε σφόδρα την Ψυχή. Ο Έρωτας και η Ψυχή ήταν ένα πολύ δεμένο ζευγάρι, το οποίο αλληλοσυμπληρώταν από αυτούς τους δύο νέους. Όπως υποδηλώνουν και τα ονόματά τους, ο Έρωτας αλληλοσυμπληρώνεται με την Ψυχή. 


Δηλαδή, οι ερωτευμένοι βιώνουν απόλυτα τον έρωτά τους όταν παραθέτουν όλη τους την ΨΥΧΗ και την αγάπη τους στον/ην αγαπημένο/η τους.


Επομένως. ακόμα και σε κείνα τα χρόνια -που σαφέστατα και οι δυσκολίες δεν ήταν οι ίδιες με τώρα -ούτε οι ίδιοι οι Θεοί δεν προσπέρασαν την ανάγκη να νιώσουν ερωτευμένοι... 
Γιατί να το κάνεις εσύ?




Προσωπικά, δεν νομίζω ότι μπορώ να δώσω συγκεκριμένη ερμηνεία ως έννοια του έρωτα...Ίσως, αυτό είναι και η μαγεία που κρύβει!
Το ότι δηλαδή δεν μπορεί να τιθασευτεί ούτε ως έννοια ακόμα..
Θα σου πω όμως ότι είναι μια μοναδική εμπειρία που σε παρασύρει, σε μεταμορφώνει (κυρίως θετικά), σε συγκινεί, σε προκαλεί, σε αποπροσανατολίζει και σε καθηλώνει.



\\
Συνειδητά ή ασυνείδητα, οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν τον έρωτα σαν μια αίσθηση που γεννιέται όταν εμφανιστεί το "Τέλειο". Ακόμα και αν το τέλειο απέχει πολύ από την… αντικειμενική τελειότητα, η υποκειμενικότητα του έρωτα το καθιστά μοναδικό και ανυπέρβλητο.

Κλείνοντας..Άφησα για το τέλος ένα αγαπημένο μου Σουηδικό απόφθεγμα:


"Μια ζωή χωρίς έρωτα είναι μια χρονιά χωρίς καλοκαίρι".. 


Τα συμπεράσματα,δικά σου!




                                                                                         Καλή σας Νύχτα*__
                                 

2 σχόλια: